حیوانات شیری پرتولید جهت تامین احتیاجات غذایی خود، به جیرههای حاوی کنسانتره بالا نیاز دارند، مصرف این جیرهها به دلیل دارا بودن نشاسته زیاد خطر بروز اسیدوز شکمبهای تحت حاد (SARA) را افزایش میدهند. SARA یک بیماری متابولیک متداول و پرهزینه در گاوهای شیری پرتولید است. در صورتی که میانگین pH شکمبه برای مدت بیش از ۳ ساعت در روز به کمتر از ۶/۵ برسد، اسیدوز تحت حاد رخ می دهد (Plaizieret و همکاران، 2008).
خسارات مالی اسیدوز مربوط به کاهش تولید شیر، کاهش بازده تولید شیر، حذف زودرس و افزایش تلفات در حیوانات شیرده میشود. بیپنت و همکاران (۲۰۱۶) کاهش تولید شیر به میزان ۳ کیلوگرم در روز به ازای هر گاو، کاهش تولید چربی شیر به مقدار ۳ گرم در هر کیلوگرم شیر و کاهش تولید پروتئین شیر به مقدار ۲/۱ گرم در هر کیلوگرم شیر را بر اثر اسیدوز تحت حاد گزارش کردند.
مشکلات تشخیص SARA به دلیل عدم وجود علائم خاص پاتوژنومیک، نوسانات روزانه در تخمیر شکمبه و مشکلات جمع آوری نمونههای مایع شکمبه برای اندازهگیری pH شکمبه است. با این حال، به نظر میرسد در شرایط فارم برخی از پارامترهای شهودی راهنمای خوبی باشند.
اصول اساسی پیشگیری از SARA در گلههای شیری شامل محدود کردن مصرف کربوهیدراتهای سریع التخمیر، تأمین بافر کافی در شکمبه و امکان سازگاری شکمبه با رژیمهای پر غلات است (Krause، 2006).
برخی از اقدمات تغذیه ای بدون محدود کردن تغذیه غلات که در پیشگیری از SARA موثرند، در زیر خلاصه شده است.
اسیدوز تحت حاد یکی از مهمترین بیماریهای متابولیک در گاوداریهای شیری است که باعث اختلال در عملکرد، سلامتی گاو و رفاه حیوانات میشود. کمبود ظرفیت بافری جیره را میتوان با افزودن یک بافر مناسب برطرف کرد. مصرف بافر میتواند باعث افزایش مصرف ماده خشک، تولید شیر و درصد چربی شیر شود. افزودن مستقیم باکتریها مانند انترکوکوس فاسیوم (Enterococcus faecium) و مخمر ساکارومایسیس سروزیه (Saccharomyces cerevisiae) می تواند هضم را بهبود بخشد و مقدار اسیدیته شکمبه را کاهش دهد. افزودن یونوفورها با مهار باکتریهای تولید کننده لاکتات و افزایش رقابت بین استفاده کنندگان لاکتات، باعث کاهش تولید لاکتات شکمبه میشوند.
Benison media, August 21, 2019
ویوان در شبکه های اجتماعی:
حیوانات شیری پرتولید جهت تامین احتیاجات غذایی خود، به جیرههای حاوی کنسانتره بالا نیاز دارند، مصرف این جیرهها به دلیل دارا بودن نشاسته زیاد خطر بروز اسیدوز شکمبهای تحت حاد (SARA) را افزایش میدهند. SARA یک بیماری متابولیک متداول و پرهزینه در گاوهای شیری پرتولید است. در صورتی که میانگین pH شکمبه برای مدت بیش از ۳ ساعت در روز به کمتر از ۶/۵ برسد، اسیدوز تحت حاد رخ می دهد (Plaizieret و همکاران، 2008).
خسارات مالی اسیدوز مربوط به کاهش تولید شیر، کاهش بازده تولید شیر، حذف زودرس و افزایش تلفات در حیوانات شیرده میشود. بیپنت و همکاران (۲۰۱۶) کاهش تولید شیر به میزان ۳ کیلوگرم در روز به ازای هر گاو، کاهش تولید چربی شیر به مقدار ۳ گرم در هر کیلوگرم شیر و کاهش تولید پروتئین شیر به مقدار ۲/۱ گرم در هر کیلوگرم شیر را بر اثر اسیدوز تحت حاد گزارش کردند.
مشکلات تشخیص SARA به دلیل عدم وجود علائم خاص پاتوژنومیک، نوسانات روزانه در تخمیر شکمبه و مشکلات جمع آوری نمونههای مایع شکمبه برای اندازهگیری pH شکمبه است. با این حال، به نظر میرسد در شرایط فارم برخی از پارامترهای شهودی راهنمای خوبی باشند.
اصول اساسی پیشگیری از SARA در گلههای شیری شامل محدود کردن مصرف کربوهیدراتهای سریع التخمیر، تأمین بافر کافی در شکمبه و امکان سازگاری شکمبه با رژیمهای پر غلات است (Krause، 2006).
برخی از اقدمات تغذیه ای بدون محدود کردن تغذیه غلات که در پیشگیری از SARA موثرند، در زیر خلاصه شده است.
اسیدوز تحت حاد یکی از مهمترین بیماریهای متابولیک در گاوداریهای شیری است که باعث اختلال در عملکرد، سلامتی گاو و رفاه حیوانات میشود. کمبود ظرفیت بافری جیره را میتوان با افزودن یک بافر مناسب برطرف کرد. مصرف بافر میتواند باعث افزایش مصرف ماده خشک، تولید شیر و درصد چربی شیر شود. افزودن مستقیم باکتریها مانند انترکوکوس فاسیوم (Enterococcus faecium) و مخمر ساکارومایسیس سروزیه (Saccharomyces cerevisiae) می تواند هضم را بهبود بخشد و مقدار اسیدیته شکمبه را کاهش دهد. افزودن یونوفورها با مهار باکتریهای تولید کننده لاکتات و افزایش رقابت بین استفاده کنندگان لاکتات، باعث کاهش تولید لاکتات شکمبه میشوند.
Benison media, August 21, 2019
ویوان در شبکه های اجتماعی: